Նիկոլ Փաշինյանը վերջերս գնացել է «CIVIC» ու մասնակցել իրենց փոդքասթին և ի թիվս այլնի ասել է, որ քաղաքականությամբ իր զբաղվելու դրդապատճառը եղել է Ղարաբաղյան կոնֆլիկտը։ Հավանաբար ճիշտ է ասում, ուղղակի չի ասում, թե ինչ ընկալմամբ էր նա պատկերացնում Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի հանգուցալուծումը։
Այս հարցի պատասխանը ստանալու համար եկեք տեղափոխվենք 2000-ականներ։ Փաշինյանը հոդված է գրում՝ «Մենք ենք մեր շահերը», որտեղ հարց է բարձրացնում. «Ախր դա ո՞նց է հնարավոր, որ Թուրքիան և Ադրբեջանը Հայաստանի տարածքով չեն կարող միմյանց հետ կապվել»։
Ի՞նչ է տեղի ունենում հետո։
Լրագրող Փաշինյանը դառնում է քաղաքական գործիչ, Սերժ Սարգսյանի ընտանիքը տարիներ շարունակ ֆինանսավորեց նրան, 2018-ին նա ստանում է իշխանություն, 2020-ին հրահրում պատերազմ, 2022-ին Պրահայում հանձնում Արցախը, 2023-ին էթնիկ զտում է տեղի ունենում ԼՂՀ-ում, 2025-ին էլ այ այդ 2000-ականներին նշած իր ճանապարհը՝ օգոստոսի 8-ին հանձնում է Թուրքիային և Ադրբեջանին։ Ադրբեջանցիները դրան ասում են «Զանգեզուրի միջանցք»։ Սա է կատարվելու։
Բենիամին ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆ